det ligg heilt inst i gangen.
Det finst ei attstengd dør
der nykjelen er borte.
Der inne ligg ei bok
med skrift på alle blad.
Eit ord – og heile soger,
ein setning
og eit dikt.
I millo alle blada
ligg teikningar og bilder
av menneskjer eg møtte,
av folk eg aldrig såg.
Det finst ei lukka bok,
ein penn som heilt har torka.
Det finst ei tagal verd,
ei kjelde som har storkna.
Nils-Petter Enstad
Jeg har perioder da jeg eksperimenterer med å skrive korte tekster på nynorsk. Denne teksten er fra en slik periode. Jeg ser i mine notater at den er fra 2004, og at jeg skrev den under et møte i Norsk Faglitterær Forfatter- og Oversetterforening. Temaet var å skrive biografier, og i samtalens løp ble det sagt av flere at de fleste av oss har lukkede rom der få eller ingen slipper inn.
